Nie wiem jak was ale mnie białe znaki mają znaczenie, gdy widzę:
Blok
{
kodu, specjalnie wydzielony
klamerkami, to wiem, że to jakaś logiczna
część, I najpewniej wcześniej znajdzie się jakiś
if, else, czy case
I że wszystko co w środku,
zostaje w środku
}

Jeśli widzę puste linie

Pomiędzy wierszami

Dla mnie oznacza to, że każdy

Z takich bloków, to ciąg myśli.

I pomimo tego, że są one w jednej metodzie, to jednak

Każdy z takich bloczków robi coś odrobinę innego, wyspecjalizowanego w tej metodzie

I te entery, to proszą się o to, aby jest gdzieś do osobnej metody wynieść I nazwać porządnie

I pamiętam także rozmowę, z kolegą co mądrze mówi, że z nawiasów korzysta. Bo czasem znajdzie się taki jeden czy dwóch, co to czytali ostatnio standardy języka I pamięta, że * przed + się wykona, I inne zawiłości języka. I oni nawiasów nie stosują. Co gorsza, czasami tacy rekruterami zostają I pytają o takie bzdury. To ja I Piotrek (bo tak ma na imię) mówimy, wie pan co: my z nawiasów korzystamy, są, robią robotę I maja to do siebie, że nie muszę się zastanawiać czy + czy * się wcześniej wykona.

To nie wszystko, bo więcej mam takich reguł w życiu, co napisać chce o nich. Np. Do każdego if czy else, komplet klamer stosuje, klasyczny {}. Robię tak, bo blok chce stworzyć I czytelnie I wizualnie pokazać, że warunek to tu-i-tu się wykonuje. A że miejsce w edytorze mam, to nie żałuje miejsca na dwie dodatkowe linie co mi się z klamer zrodziły.

O komentarzach to pisałem już wcześniej, o solidzie to pisałem jeszcze wcześniej.

Tupli nie znoszę, bo później Item1 I Item2 mi się w kodzie mieszają. Choć skorzystałem kiedyś muszę się przyznać – I bolało, oj bolało.

Refów I Outów w C# też nie uznaje. Wolę rozbudowaną klasę zwrócić z metody, niż modyfikować w środku, dla mnie to oznaka lenistwa jest.

ps.
Używam spacji, a nie enterów.